Vanochtend lekker op tijd opgestaan om nog even een wandelingetje te maken naar en op Baby Rock, een grote rots vlakbij het hotel. Bij het centrum ligt nog een grotere rots, Soroti Rock maar daar moet je een vergunning hebben om erop te mogen.

Het was een fijne wandeling.

Na het ontbijt reden we eerst naar de kerk waar Akello Barbra een naaimachine kreeg namens alle mensen die mij gesponsord hebben om het onderwijs in Oeganda te kunnen helpen. Barbra is begonnen aan een opleiding tot kleermaakster maar heeft geen geld om een naaimachine te kopen. Nu kan ze haar opleiding goed vervolgen. Ze was emotioneel en ontzettend dankbaar aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt.

Ze heeft direct mijn maten opgenomen en gaat voor mij een jurk maken. Zo lief!

Een ander deel van het geld zal gebruikt worden om Barbra een behandeling te geven, ze heeft een aandoening aan haar nek waar ze heel veel last van heeft.

Daarna vertrokken we naar Amuria, een zeer arm gebied en de regio waar Stichting Amuria veel actief eerst.

Eerst hebben we Truus bezocht, een Nederlandse vrouw die na een reis met Stichting Amuria besloot om in de kliniek te gaan helpen en daar is gebleven.

Ze heeft daar ook een schooltje opgezet voor kinderen met een verstandelijke beperking, tof om te zien. De kinderen hebben een week vakantie en hebben we dus niet gezien.

De groep heeft de kliniek bekeken en ik ben bij Pastor Joseph en Joseph Angwal blijven kletsen.

Daarna zijn we op bezoek gegaan bij Emiacu, de opa van de geadopteerde jongen. Daar werden we met gejoel ontvangen en hadden zich al enorm veel kinderen verzameld die onze busjes hadden gehoord. In de hut kregen we thee met pinda's en eieren. Heerlijk. Na de thee kregen we van Emiacu een rondleiding langs een gerestaureerde waterput en over zijn land. Omdat het erg droog is, wordt er nu vooral cassave verbouwd.

Na de rondleiding kregen we een feestelijke lunch met rijst, atap (soort lokaal brood), kip, geit en een soort groente. Flesje frisdrank erbij. Heerlijk.

Daarna terug naar Soroti en onderweg (net als op de heenweg) nog wat ballen, shirts en boodschappenpakketten uitgedeeld die allemaal met veel enthousiasme en dankbaarheid ontvangen zijn. Alles geven en weer door want het is niet de bedoeling om een of andere weldoenershow te zijn, het gaat echt om mensen praktisch ondersteunen met boodschappen die noodzakelijk zijn.

Het was weer een fantastische dag, met een kijkje in het leven op het platteland en natuurlijk de eerste hulp aan een leerling die het enorm verdient!