Wat een hectische dag! Zal proberen om alles te beschrijven maar ik weet nu al dat ik een boel zal vergeten.

Vanochtend appte Dick dat we om 8.15 klaar moesten staan voor een verrassingsontbijt. Nou, daar kun je me altijd wakker voor maken!

Stipt om 8.15 stonden we klaar, we blijven Nederlanders natuurlijk. Rond 8.30 kwamen Joseph Angwal, Esther en de tweeling Pleun en Roeleke ons ophalen. We gingen bij hen thuis ontbijten als afscheid voor Dick.

Eenmaal daar was er een man chapati's aan het maken. Dat zijn een soort broodpannenkoeken. Ik heb er ook eentje gemaakt, alsmaar rondjes draaien op een hete plaat.

Tijdens het bakken hebben we al chapati's gegeten en toen begon de beste man ook eieren te klutsen en maakte rolexen door 2 chapati's te beleggen met 2 gebakken eieren. Wij schrokken flink want hoe moesten we dat opkrijgen????

Gelukkig kregen we ieder ook een grote fles water, stel je voor dat we te weinig zouden krijgen.

Ondertussen zorgden de tweeling, zoon Rueben en Joseph voor vermaak. Wat is het leuk om Joseph met zijn kinderen te zien spelen! Heb hier nog niemand gezien die zo leuk met kinderen omgaat.

Toen het ontbijt bereid was moesten we binnen gaat zitten en werd de tafel volgeladen met de rolexen, een pan spaghetti en een pan vol met brood. Flinke kop citroengras thee erbij.

Met veel moeite heb ik driekwart van de rolex kunnen eten, wat een hoeveelheid! En Joseph ging eerst niet eten maar na wat aandringen schoof hij toch aan.

En ook hier eten de kinderen en vrouwen apart, al heeft Rueben voornamelijk achter de stoel verstopt gezeten. Boefje.

Het was superlekker maar zo uitbundig veel! Het brood en de spaghetti hebben we echt niet meer kunnen eten, zo propvol zaten we alledrie.

Na het ontbijt werden we teruggebracht naar het hotel waar Pastor Joseph en Simon al stonden te wachten om Dick naar Mbale te brengen. Hij gaat daar nog wat sponsorkinderen interviewen en relaxen voordat hij zaterdag naar huis vliegt.

Lauranne en ik zijn naar de winkels gewandeld om de laatste cadeautjes namens sponsors te kopen. Beddengoed, schriften, chocolade en appels. Een paar flessen water voor onszelf en bepakt en bezakt zijn we weer terug gelopen naar het hotel. Onderweg nog even boodschappenpakketten besteld bij Harriët. Vandaag en morgen kunnen we weer veel mensen blij maken.

Het was inmiddels al kwart voor 2 en we zouden nog naar Little Apostle's en OHS gaan. Beetje opschieten dus.

Op een boda naar Little Apostle's waar de staf net aan de lunch begon en of wij mee zouden eten. Nou, dat ontbijt zat nog in de maag dus ik heb vriendelijk bedankt. Heel beleefd is dat hier niet maar gelukkig snapten ze het en was het goed dat we niets zouden eten.

Lauranne en ik zijn naar P7 gegaan waar ik een brief van een leerling uit Nederland heb voorgelezen en kaartjes heb gegeven met Nederlandse woorden en de Engelse vertaling, inclusief plaatjes!

Nicky, als je dit leest: Obote Isaiah is helaas naar een andere school ver weg. Vandaar dat ik jouw brief met heel P7 heb gedeeld. Ze vonden jouw brief superleuk en vochten bijna om de leuke kaartjes te zien. Superbedankt namens de leerlingen hier! Je zult vast een aantal brieven van hen terugkrijgen!

Hierna wilden de leerlingen dat we voor hen zouden zingen. We hebben 'Duurt te lang' gezongen, haha. Gelukkig kan Lauranne wel goed zingen.

Daarna gingen de leerlingen voor ons zingen. Onder andere een liedje over een misvormd kind die zijn vrienden omzoekt zodat ze voor hem kunnen zingen dat hij beter wordt. Hierbij trekken de leerlingen gekke bekken en doen gekke dansjes. We lagen slap van het lachen, hahaha.

Helaas moesten we het kort houden zodat we nog even terug naar het hotel konden, anders zou de dag veel te vermoeiend worden.

Ik ben iets eerder naar OHS gegaan omdat een docent mij nog wilde spreken. Maar toen ik aankwam was de assembly al begonnen. Er werd regen verwacht en ze wilden op tijd klaar zijn. Gelukkig heb ik niet veel gemist.

Ik probeerde stilletjes tussen de docenten te gaan zitten maar de Professor had me al gezien en wenkte me naar voren. Ik moest tussen hem en de headteacher zitten. Heel fijn.

Deze assembly werd vooral gebruikt om cadeautjes aan leerlingen te geven die afgelopen periode goed gepresteerd hebben. Zo waren er rekenmachines voor de beste studenten per leerjaar per vak. Er waren leerlingen die zo'n 7 rekenmachines hebben gekregen, die blinken overal in uit. Superknap. Ze kunnen al bijna een eigen winkeltje in rekenmachines beginnen.

Er waren ook t-shirts voor de beste leerlingen over alle vakken.

Daarna nog wat praatjes van belangrijke stafleden over de aankomende examens. Uniforms moeten in orde zijn, schoolgeld betaald, identiteitskaart moet geldig zijn etc. Leerlingen die niet aan de regels voldoen mogen geen examen doen, daar zijn ze erg streng in.

Ook ik werd uitgenodigd om wat te zeggen. Ik heb iedereen bedankt voor het warme welkom op de school, dat ik het jammer vind alweer afscheid te moeten nemen en dat ik zeker weer terugkom al weet ik nog niet wanneer.

Daarna de Professor, zijn vrouw en zijn zoon nog even gesproken en Isaac bracht me terug naar het hotel.

Nu wachten Lauranne en ik op Joseph Angwal. We zijn uitgenodigd voor het avondeten. Eigenlijk voor de lunch maar dat was gewoonweg onmogelijk na het enorme ontbijt van vanochtend. Heb de rest van de dag niets meer hoeven eten.

Het was weer erg gezellig bij Joseph. Schaap dat ik er ben had ik vanochtend mijn camera bij hem laten liggen. Toen ik daarachter kwam wist ik dat 'ie netjes bewaard zou worden. Maar Lauranne en ik hadden ook de fles water laten staan in de hoop dat ze het zelf op zouden drinken, voelden ons wat bezwaard om het mee te nemen. Maar ook die stond keurig voor ons klaar en moesten we meenemen, haha.

Het eten was weer heerlijk. Eerst kregen we sinasappels. Die zijn hier groen want als ze oranje zijn, zijn ze bijna rot. En ze zijn superlekker! De schil wordt eraf gehaald en dan eet je 'm leeg.

Daarna kregen we rijst, kip en groente. Ook weer erg lekker. Vooral de jus van de kip (hier soep genoemd) is altijd superlekker over de rijst.

Ondertussen werd nog een flesje cola gehaald.

We hebben veel gekletst en lekker gegeten.

Morgen gaan we Joseph een geit geven om hem te bedanken, dat kregen we vandaag niet meer geregeld.

Na het eten werden we door een familielid van Joseph naar het hotel gebracht. We hebben een uitstekende indruk gemaakt op die man.......maar niet heus. Hij vertelde dat hij chauffeur is voor Little Apostle's en ik vroeg of we hem op school al gezien hadden (heb namelijk nog niet gezien dat de kinderen weggebracht werden). Nou, al 2x dus afgelopen 2 weken.

Toen legden we uit dat we hier ontzettend veel mensen ontmoeten en voor ons Afrikanen vaak veel op elkaar lijken. En dat als we in de stad een bekende van school zouden tegenkomen, we die mogelijk niet zouden herkennen. Nou dat kon hij bevestigen want hij was ons ook al 2x in de stad tegengekomen. Hahahahaha, oeps.

Een verzachtende omstandigheid was dat hij een keer in de auto zat en het dus logisch was dat wij hem niet gezien hadden, pfieuw. Gelukkig konden we er samen hard om lachen.

Nu weer in het hotel. Klaarmaken voor onze laatste dag in Soroti. Geiten kopen op de markt voor Joseph en een leerling, op bezoek bij een leerling op een meisjesschool om haar namens haar sponsor te verwennen en maandverband voor de school brengen, nog even langs bij Ivan op school en daarna afscheid op Little Apostle's. Daar krijgen we ook eindelijk het welkomstlied te horen, hahaha.

Nog een drukke dag dus maar wel veel leuke dingen!

Tot morgen!