Ai, ik moet toch even terugkomen op gisteravond. Ik dacht dat het een rustige avond zou worden. Dat werd het ook maar dan anders.

We hadden afgesproken om rond half 8 te gaan eten. Lauranne heeft een Yahtzee spel mee en dat leek ons wel leuk om te spelen.

We bestelden 1 pizza voor ons drieën omdat we al een late en stevige lunch hadden gehad. Nile Special erbij en het spel kon beginnen. De pizza zou vanzelf komen. Of niet.

Na een uur kwam de serveerster namelijk vertellen dat de bloem op was en ze iemand naar de winkel hadden gestuurd. De pizza zou dus wat later zijn.

Maar verser krijg je 'm niet natuurlijk!

Vanochtend zijn we iets eerder opgestaan want we zouden naar verschillende scholen gaan.

Olila was de eerste school. Superleuk om iedereen weer te zien! De meeste docenten zijn er nog, een enkeling werkt nu op een andere school of is bezig met de master studie.

Ik heb heel lang gepraat met een man waarvan ik de naam niet weet ondanks dat ik ieder jaar veel met hem praat. Interessante gesprekken over het leven in Oeganda en in Nederland.

Daarna heb ik samen met Lauranne de gebouwen bekeken waar de meiden die intern zitten slapen. Het blijven toch kleine ruimtes met een enorme hoeveelheid stapelbedden. Ik denk niet dat ik intern zou kunnen. Zonder ouders, alleen een bed en een kist met spulletjes hebben, de hele dag met school bezig zijn. Ik vind het knap van de kinderen.

Er dreigde nog even een vervelende situatie te ontstaan. Enkele meiden wilden naar de slaapzalen maar dat mag overdag niet. Ze gebruiken dan smoesjes terwijl ze eigenlijk gaan liggen slapen. De bewaker ging achter een meisje aan om haar eruit te sturen en ik was even bang dat ze een tik van de stok zou krijgen. Maar toen ze de poort uitliep, draaide de bewaker zich met een grote lach om en stak zijn duimen op. Het was hem gelukt haar van het terrein af te krijgen, haha.

Na Olila gingen we naar een school in een dorp. Daar was een bijeenkomst voor leerlingen bezig en natuurlijk moesten wij ons ook even voorstellen. Gelukkig nam Pastor het woord.

Op deze school zag ik 2 leerlingen die ik nog kende van mijn eerste reis. Die zaten toen in groep 7 van de basisschool en nu al in de 3e van de middelbare school. Wat leuk om hen weer te zien!

Voor de lunch zijn we naar een restaurantje in de stad gegaan. Je komt daar via een klein paadje en dan opeens is er een rieten dak op palen, tussen allerlei gebouwen, en dat is dan het restaurant. Het eten is er spotgoedkoop en wordt doorgaans binnen 2 minuten geserveerd. Met ons vieren hebben we voor ongeveer 6 euro gegeten. Absurd.

Daarna naar Rhema waar ik Ivan natuurlijk heb gezien en gesproken. Die jongen blijft maar groeien. Hij heeft het nog steeds erg naar zijn zin op school en zit in bijna alle clubjes die ze hebben, van sport tot de debatclub en alles wat ertussen zit. En ondertussen scoort hij mooie cijfers.

Zijn beste vriend Simon zit ook op deze school en samen zijn het ook wel boeven geloof ik. Het is maar goed dat ze niet bij elkaar in de klas zitten.

Komende week mogen ze shoppen en nieuwe schoolspullen kopen. Vorig jaar ging ikzelf mee maar dan is alles ineens een stuk duurder. Dit jaar zal waarschijnlijk de zoon van Pastor meegaan.

Op Rhema maar ook op nog een andere school hebben we leerlingen geïnterviewd om zo meer informatie aan de sponsoren te kunnen geven.

Heel leuk om te doen maar zoveel scholen en zoveel mensen op een dag is ook best vermoeiend.

Eind van de middag waren we weer terug in het hotel en besloot ik alvast te gaan hardlopen. Het is vandaag bewolkt en daardoor een stuk koeler. Lekker weer om te lopen. Ben wat verder buiten de poorten gegaan en heb ook een aantal andere lopers gezien. Natuurlijk allemaal high fives, superleuk.

Het is best pittig om hier hard te lopen maar wel leuk.

Nu wachten we al een uurtje op ons eten. Het hotel is ietwat trager dan het restaurant.

Morgen gaan Lauranne en ik naar Little Apostle's en Olila High School. Misschien wat kinderen individueel lesgeven en op Olila wat lessen aan de examenklas bekijken, die heb ik nog nooit gezien.

Zin in!

Zojuist, na 1.5 uur, kwam de ober vertellen dat het eten zolang duurt omdat de gist op was, ze iemand naar de winkel hebben gestuurd maar daar moesten ze wachten op de sleutel. Oftewel, we moeten nog heel even wachten op ons eten. Zouden we de 2 uur redden? Je leest het morgen ;)