Vanaf Entebbe Airport de laatste update.

Vanochtend lekker uitgeslapen en uitgebreid ontbeten. Dat uitslapen was fijn want het was me gelukt om 3 muggen onder het muggennet mee te nemen. Duurde even voordat die dood waren en ik ongestoord kon pitten.
Na het ontbijt even langs Wilson die zich helaas nog niet fit voelde en een andere chauffeur voor me had geregeld. Christopher was netjes op tijd om mij weg te brengen.
Dit rit was best lang, het duurde een paar uur voordat we in Kampala kwamen. Daar ben ik naar de crafts market geweest, op zoek naar het shirt dat ik graag wilde hebben. Helaas bleek die niet aanwezig en werd ik naar een sportwinkel verwezen. Na nog wat andere souvenirs gekocht te hebben zijn Christopher en ik naar de sportwinkel gereden maar die bleek dicht te zijn. Ik heb geen geluk met dat shirt.
Dan maar op het vliegveld kijken, daar is ook een winkel die kleding verkoopt.

Op naar Entebbe. Daar waren we vrij vlot. Onderweg werd goed duidelijk dat ik nog steeds in Oeganda ben. Busjes die roekeloos rijden en gewoon de weg op knallen, auto's die achteruit over de vluchtstrook rijden omdat ze de afslag gemist hebben, wandelaars langs de snelweg: hier kan het allemaal.

In Entebbe hebben we heerlijk gegeten bij restaurant Faze 3. Christopher bleek een rasechte Oegandees. Die eten met de handen en spugen harde stukjes gewoon op de grond, zelfs in een luxe restaurant, haha.
Aangezien we vroeg waren hebben we nog een drankje besteld en genoten van het uitzicht over het Victoria meer.

En nu zit ik in de wachtruimte van Entebbe Airport. Het einde van de reis komt nu echt in zicht. Straks in het vliegtuig proberen te slapen en dan in Nederland wakker worden, een gek idee.

De reis was geweldig. Leuke reisgenoten in de eerste 2 weken. Veel bijzondere ervaringen. De echte Oegandese cultuur en tradities beter leren kennen. Veel gelachen. Veel kunnen helpen. Me erg welkom en thuis gevoeld.
Een reis om nooit meer te vergeten. Net als de voorgaande reizen. En hopelijk net als de komende reis naar Oeganda. Mijn verhaal in Oeganda is nog niet af!

Iedereen onwijs bedankt voor het lezen en meeleven. Bedankt voor alle leuke en lieve berichtjes.
Hopelijk tot volgend jaar!