Dag 19: Little Apostles


De ene dag is wat heftiger dan de ander, dat bleek vandaag wel.

Eerst werd ik om 5 uur al gewekt doordat een moskee in de buurt luidsprekers gebruikt om aan alle moslims in een straal van 40km te laten weten dat het tijd is voor het ochtendgebed. 5 uur is echt te vroeg!

Bij het ontbijt afscheid genomen van de familie Diender die op weg gingen naar Kidepo park.

Daarna op de fiets naar Little Apostles waar ik vandaag zou beginnen. Ik ben erg hartelijk ontvangen en voelde me direct weer helemaal thuis. Wel heb ik met Martin afgesproken dat ik vandaag vooral zou kijken, het is toch even schakelen na het lesgeven op Olila High School. Zo gezegd, zo gedaan. Ondertussen wat uitdagingen bedacht voor de leerlingen waarmee ze schoolboeken kunnen winnen. Ik wil ze namelijk best graag schoolboeken geven maar ze moeten er wel iets voor doen.

Tussen de lessen door zat ik in het personeelskamertje en opeens kwam iemand van het leger het schoolterrein op. Het bleek dat er eerder een man was aangehouden en die had weten te ontsnappen en hij had zich op het schoolterrein verstopt. Er kwamen nog meer soldaten aan en al snel hadden ze de man te pakken. Een arrestatie verloopt hier ietsje anders dan in Nederland. Laat ik het erop houden dat het niet prettig was. Uiteindelijk is de man lopend afgevoerd nadat ze hem geboeid hadden met een springtouw van de leerlingen.

Na de ophef gingen de leerlingen verder met hun lessen alsof er niets gebeurd was. Er kwam een moeder met haar zoon. Die had tijdens schooltijd geprobeerd om pinda’s te vinden omdat hij zo’n honger had. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat hij die uit andermans tuin haalt. Moeder wist niet meer wat ze met hem aanmoest en wilde hem een pak rammel geven. Dit hebben de leerkrachten voorkomen door met haar in gesprek te gaan en uiteindelijk ging de jongen naar zijn les en de moeder weer naar huis.

Ik had stroopwafels bij me en heb die aan de leerkrachten gegeven met het verzoek er ook een aan de jongen te geven. Dat werd meteen gedaan, erg lief van de docenten.

De lessen waren leuk. Heb tussen de leerlingen gezeten en allemaal waren ze erg blij dat ik er was. Ik herkende er nog best veel van vorig jaar maar de namen moet ik wel weer opnieuw leren. Gelukkig heb ik daar nog 2 weken voor. Bij p7 heb ik wel een stukje lesgegeven waarbij het proefexamen werd besproken. Binnenkort hebben de leerlingen hun toetsen voor het eind van de periode. De leerlingen kunnen niet wachten om meer les van mij te krijgen. Hopelijk kan ik ze nog wat bijbrengen.

Aan het eind van de middag ben ik nog even bij Olila langsgegaan. Even gedag zeggen en wat fruit en sap afgeven voor Abraham. Zal er de komende dagen nog wel vaker langsgaan, het is een leuke school met fijne collega’s.

Er kwam nog een leerling om hulp vragen, ze was geweigerd bij de examens. Ik kon haar zelf niet helpen maar ben samen met haar naar een docent gegaan die haar wel verder kon helpen. Ik merkte dat het niet helemaal was wat ze wilde maar ik kan nou eenmaal niet zomaar vanalles aan gaan schaffen of regelen. Dan zal ik helemaal gezien worden als een wandelende portemonnee en daar wil ik wel voor waken.

Morgen ga ik waarschijnlijk met een leerling naar een dokter. Het meisje dat nu op zoek is naar een sponsor is al een paar dagen flink ziek en er moet onderzocht worden wat ze heeft, het is namelijk geen malaria. In de middag ga ik met Pastor Joseph op bezoek bij een ouder van een leerling. Die moeder maakt namelijk hele leuke dingetjes en ik ga kijken of ik daar wat van kan kopen.

Nu nog even wachten op m’n kipsandwich en daarna relaxen. Daar ben ik wel aan toe na een heftig dagje. Morgen weer fit aan de slag!

Reacties

Reacties

Marianne

Oeganda is indrdaad geen Nederland. Valt niet mee om zulke cultuurverschillen mee te moeten maken. Sterkte wijfie

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!