Nou ja, soort van. Vandaag was mijn laatste dag op Olila High School maar de komende 2 weken ga ik lesgeven op Little Apostles en dan kan ik natuurlijk best even langs OHS fietsen om gedag te zeggen!

In de ochtend heb ik lekker veel foto’s gemaakt. Er zijn eigenlijk geen lessen meer omdat een aantal klassen al begonnen zijn met de examens en de docenten daar druk mee zijn. Dus ik heb met verschillende mensen gepraat, wat erg leuk was. Zo heeft een docent me verteld hoe hij is opgegroeid, erg interessant. En ik heb met Abraham gesproken die zich niet lekker voelt en bij een dokter is geweest. Hij blijkt een bacterie te hebben en gelukkig kon er meteen gestart worden met een behandeling. Hopelijk knapt hij snel op.

Ook heb ik het meisje gesproken dat mij een brief geschreven heeft. Ze is erg blij met de spullen die ze gekregen heeft. Later heeft Pastor Joseph ook met haar gesproken en hij bleek haar oma te kennen. Deze meid zal op de lijst gezet worden en er zal een sponsor voor haar gezocht gaan worden (wie wil haar helpen voor 15 euro per maand?). Ze zou nu gesponsord worden door een lokale organisatie maar die blijken niet te betalen en nu bestaat er kans dat ze van school gestuurd gaat worden. Erg triest!

Tijdens het gesprek met Babra (het meisje) kwam er een andere studente naar me toe die me vroeg wanneer ik thuis kwam. Ik dacht haar verkeerd verstaan te hebben en legde uit wanneer ik weer naar Nederland zou gaan. Bleek het de zus van Ivan te zijn en hun thuis is ook mijn thuis. Mooi om zo ontvangen te worden hier. Natuurlijk ga ik hen thuis bezoeken!

De lunch was samen met Dick, Sytske, Lauranne en Pastor Joseph in een restaurantje in het centrum. Eigenlijk niet meer dan een grasdak op palen tussen een aantal gebouwtjes maar toch erg sfeervol. En het eten staat binnen 3 minuten op tafel en de prijzen zijn belachelijk laag. Maar het eten is natuurlijk wel gewoon superlekker!

Daarna bij Amen Bookshop 45 schriften gehaald dankzij een donatie van Angelique. Deze heb ik naar Olila High School gebracht en ze zullen uitgedeeld worden aan leerlingen die het zelf amper of niet kunnen betalen. Ook worden er een paar schriften uitgereikt aan leerlingen die erg goed presteren bij Engels, omdat ik Engels geef. De headteacher was er niet en de professor lag te rusten dus het overhandigen vond pas later plaats.

In de tussentijd veel lol gehad met docenten en foto’s maken. Lekker onverwacht foto’s maken, gekke poses en veel lachen.

Aan het eind van de middag was de professor bereikbaar en heb ik hem de schriften overhandigd. HIj was er erg blij mee en bedankt Angelique hartelijk. Ik had de doos nog vast en waarschuwde hem dat het zwaar was maar hij dacht dat hij de doos wel over kon pakken. Nou dat viel tegen, hahahaha. Hij liet ze nog net niet vallen, haha.

Daarna kwam ik er niet meer onderuit en was het toch echt tijd om afscheid te gaan nemen. Ik heb het zo lang uitgesteld dat een aantal collega’s al naar huis was. Maar ben iedereen langsgegaan en allemaal willen ze graag dat ik komende weken nog vaak langskom om gedag te zeggen. Ik kreeg zelfs het compliment dat ik de school opfleur, dat ik iedereen blij maak met mijn komst. Ontzettend lief!

Ik ga deze mensen ontzettend missen. Tegelijkertijd ga ik het ontzettend naar mijn zin hebben op Little Apostles. Kon ik maar op beide scholen tegelijk zijn!

Eenmaal terug in het hotel was Joseph Angwal er en hij had cadeautjes voor ons. We hebben allemaal een prachtig stuk stof gekregen. De mijne was natuurlijk de mooiste. Geel met zwart, erg mooi. Ik ga er een rok van laten maken en van de overgebleven stof kussenslopen. Als het lukt laat ik die rok hier maken en zal ik een foto plaatsen op Facebook.

Ontzettend lief van hem. Lastig om zoiets moois aan te nemen van iemand die weinig heeft. Maar daarmee ook een ontzettend mooi gebaar van Joseph naar ons.

Vanavond hebben we bij Pastor Joseph thuis gegeten. My home away from home (Sytske zal deze uitspraak ook niet snel vergeten). Dick, Sytske en Lauranne gaan namelijk morgen naar Mbale en dinsdag weer naar Nederland. En het is fijn om de laatste avond in Soroti samen met Pastor en zijn familie te zijn. Harriet had weer voortreffelijk gekookt voor ons!

Morgen neem ik dus afscheid van Dick, Sytske en Lauranne. Er komt morgenochtend een Nederlands gezin aan in Soroti en die willen graag iets van de lokale bevolking meemaken dus gaan ze op bezoek bij Emiacu in Amuria. Ik ga dan mee, dan zie ik Emiacu ook weer. Daar gaan we dan lunchen en boodschappenpakketjes uitdelen.

Zal vast een gekke dag worden. Afscheid nemen en meteen weer door. Het zal ook wel even wennen zijn om geen kamergenote meer te hebben. Maar er staan ook weer hele leuke dingen op het programma en er zijn inmiddels zoveel mensen met wie ik op kan trekken dat ik hier absoluut niet alleen ben. Home away from home.