Vanochtend zijn we al vroeg vertrokken en dat is maar goed ook want het was een lange rit. Wilson heeft ons opgehaald en Joseph Angwal is ook mee. De laatste wist te vertellen dat er een brug was ingestort en dat we moesten omrijden. Geen probleem, we hadden de hele dag.
Onderweg hebben we gekletst, spelletjes gespeeld (Joseph snapt nog niet zoveel van een sudoku maar kamertje verhuren gaat hem goed af), af en toe de ogen dicht en natuurlijk een pauze voor een rolex.

Zo'n 100km voor het park veranderde het asfalt in zandweg en was het hobbelen. Er was trouwens ook een nieuw stuk asfaltweg en die bezaaien ze hier graag met drempels. 87 drempels heb ik geteld, altijd fijn op zo'n 2km wegdek.

Rond 18.00 arriveerden we in Kidepo Savannah Lodge. En wat is het hier waanzinnig mooi! Onderweg al ontzettend mooie landschappen met veel bergen gezien, maar hier is het onbeschrijfelijk mooi.
Mijn tent heeft 2 ingangen met uitzicht op zonsondergang en zonsopgang en natuurlijk het park. Genieten!

Het diner bestond uit 4 gangen. Samosa, champignonsoep (jaja, ik heb het opgegeten), vis met groente en een pannenkoek. Superlekker en natuurlijk vergezeld van een koude Nile Special. Tijdens het eten zijn we nog even naar buiten gelopen om sterren te kijken. Wat zijn het er veel! Nog nooit zo'n mooie sterrenhemel gezien. We kunnen hier zelfs de melkweg zien.
Ook mooi om te zien was Joseph die volop genoot maar ook niet zo goed wist wat hij met 4 gangen aanmoest.

Na het eten werden we door een medewerker teruggebracht naar de tenten, veiligheid staat voorop. Mijn tent is het verst van het restaurant en heeft geen wc of douche. Heb even snel gedouched in de openbare ruimte maar ik was niet alleen want ik had gezelschap van ontelbaar veel vliegjes, motten, vlinders en mij onbekende insecten.

Nu lig ik vol adrenaline in bed in de tent. Aan de voorkant heb ik het doek open gelaten en ik heb net de maan op zien komen. Ik hoor allerlei beestjes en af en toe wat toeristen die naar hun tenten gaan.
Soms komen hier 's nachts buffels en olifanten dus bij ieder geluid kijk ik op om te zien wat het is. Tot nu toe dus vooral andere toeristen.

Morgen gaan we 2x een game-drive doen. Van andere Nederlanders hier hoorden we dat zij weinig geluk hadden bij de game-drives maar wij hebben Wilson. Die man ziet, hoort en ruikt waar de dieren zijn. Toch hebben we wel wat geluk nodig, het blijven wilde dieren.

Ik ga zo proberen te slapen. Om 6 uur gaat de wekker en ik wil wel uitgerust zijn. Maar ook niets missen van eventueel nachtelijk bezoek van grote dieren.
Wifi is er niet maar jullie lezen dit vast met terugwerkende kracht. Kun je gelijk in het volgende verslag lezen of het gelukt is om te slapen en of we geluk hadden bij de game-drive.

Verzonden vanaf mijn Samsung Galaxy-smartphone.