Opnieuw een fantastische dag, het houdt niet op!

Vanochtend lekker aan de slag op Olila High School. Les aan klas 1 en aan klas 2. De les aan klas 1 ging over voorzetsels ,altijd een leuk onderwerp. Tijdens de les zat opeens een meisje hard te huilen. Ze heeft een probleem met haar hart en had veel pijn. Snel hebben we haar de klas uit geloodst en geregeld dat de verpleegster zou komen. Ik ben met haar blijven praten om te voorkomen dat ze knock-out zou gaan. Gelukkig kwam de verpleegster al snel en nam het over. Later kwam het meisje gelukkig weer terug in de les en voelde ze zich weer een stuk beter, wat een opluchting.

De leerlingen waren erg enthousiast en wilden vooral graag even mijn haar aanraken. Blijft bizar! Maar ook wel weer erg gelachen.

In klas 2 had ik helaas geen brieven voor de leerlingen maar gelukkig hadden ze er wel begrip voor. Daarna werd er supergoed opgelet en hard gewerkt door de leerlingen. Ik heb zelfs meer lesstof kunnen behandelen dan ik had afgesproken met de docent. En daarna was er ook nog tijd om verder te praten over Nederland en Oeganda (deze leerlingen heb ik vorig jaar ook lesgegeven). Ook weer erg leuk want de leerlingen vertelden ook veel over Oeganda. De docent kwam er ook weer bijzitten maar ging ook snel weer weg want hij merkte dat leerlingen zich toch wat ongemakkelijk voelden en hij wilde ze de ruimte geven om met mij in gesprek te gaan, zo lief!

Ik merk nog steeds dat mijn beeld van het onderwijs in Afrika niet helemaal klopt. Telkens ben ik weer verbaasd hoe vrij er met leerlingen gepraat wordt over dingen. Als er iets aan de hand is, is de hierarchie heel duidelijk maar daarbuiten is er heel veel mogelijk. Leerlingen die docenten vragen of het huiswerk al nagekeken is, leerlingen die om extra uitleg komen vragen en met hun allen rond de docent staan, leerlingen die de docent zeggen dat ze te snel gaat. Het is veel vrijer dan ik had verwacht. Maar ook leerlingen die te horen krijgen dat ze vrijdag om 16.00 nog een extra les krijgen en iedereen die zonder (merkbaar) te mopperen bij die les zal zijn want de docent bepaalt. Het wederzijds respect is mooi om te zien!

Op school werd mij verteld over een markt in Soroti en daar ben ik samen met Sytske, Lauranne en Joseph Angwal naartoe gegaan. Erg indrukwekkend. Er wordt vanalles gekocht, van gerookte vis tot verse (nog levende) vis, etenswaren, kleding, stoffen, prullaria. Ik heb mooie stof en wat koekjes gekocht. Maar gewoon er rondlopen en alles zien, ruiken en horen is al geweldig. Kleine vrachtwagentjes volgeladen met mensen, vrachtwagentjes met enorme boxen die de hele dag rondrijden om dingen om te roepen en muziek te draaien. Geweldig mooi om mee te maken.

Eenmaal terug in het stadje zijn Sytke en Lauranne bezig geweest om muskietennetten te kopen en zag ik een paar mannen een spel spelen met een bord en balletjes. Snapte er helemaal niks van dus ben gaan kijken en toen mocht ik ook een potje spelen. Ik kan het niet navertellen maar ik weet nu ongeveer hoe het spel gaat. En ik was zelfs aan het winnen toen ik weer moest gaan helaas, haha. Ze zijn er iedere dag dus ik ga vast nog een keer terug om nog een potje te spelen.

In het hotel ben ik samen met Lauranne weer gaan hardlopen in de tuin. Even lekker een paar rondjes door de tuin sjouwen. Het ging al beter dan eerder deze week (of misschien liep ik iets minder hard).

Nu zitten we lekker op het terras en wachten we op ons eten. We hebben zo’n 45 minuten geleden besteld dus het zal vanzelf wel komen. Ondertussen ben ik m’n lessen voor morgen aan het voorbereiden zodat ik straks lekker op tijd m’n bed in kan.

Morgen staan er weer 2 lessen aan het programma en daarna organiseren Sytske en Lauranne een middag voor meiden van Pastor Joseph’s hostel. De meiden krijgen namens organisatie ‘Dress a princess’ een prinsessenjurk en een middag waarin ze verwend worden alsof ze echt prinsessen zijn. Daar zullen ze zeker weten enorm van genieten.

Op naar een nieuwe mooie dag dus!