Zondag is een dag om een klein beetje uit te slapen. De kerkdienst begint namelijk om 10.30 en dat geeft ruimte om ietsje langer in bed te liggen.

Uiteraard ben ik op de fiets naar de kerk gegaan. Het was supergrappig. Ik werd door iedereen aangestaard en als ik dan ‘yoga’ (hallo) riep, dan riepen ze verbaasd yoga terug en begonnen dan keihard te lachen. Een blanke op de fiets die je in het Ateso begroet, dat vinden ze hilarisch. En ik moet er natuurlijk ook weer hard om lachen.

In de kerk was het weer een feestelijk begin. Zingen en dansen om God te eren. Blijft bijzonder om mee te maken. Daarna ging de dienst over liefde voor elkaar, een mooie preek.

Een aantal bekenden gezien van vorige jaren, erg leuk om iedereen weer terug te zien. Ook zijn een aantal sponsorkinderen gekomen die normaal naar een andere kerk gaan. Dit omdat wij brieven en cadeautjes voor hen hadden. Die hebben we na de dienst uitgereikt. Hier even een korte beschrijving van de kinderen van sponsoren die ik ken:

Marina: Suzan was er helaas niet. Zij zal haar cadeau en brief alsnog krijgen.

Mariette: Bernard was er helaas ook niet. Wij houden het sowieso nog even een verrassing dat hij de fiets gaat krijgen, dat hoort hij pas wanneer hij de fiets werkelijk krijgt.

Jolanda: Alfred had een mooie blouse aan, zag er goed uit. Een vrolijke jongen die erg blij was met zijn cadeau en brief.

Theo: Simon was erg blij met zijn cadeau. Ik zag hem later al druk aan het schrijven om je te bedanken. Die brief nemen we uiteraard voor je mee.

Miranda: Tabitha Grace zit nu in het kerkkoor en heeft daar erg veel plezier in. Het gaat heel goed met haar! Lydia was er helaas niet maar haar zusje heeft het cadeau in ontvangst genomen en zal het haar geven. Hopelijk zie ik haar later deze reis alsnog.

Simone: Mercy doet het supergoed op school. Ze is blij met haar cadeaus.

Pap en mam: Simon heeft het erg naar zijn zin op school en hij had een beetje een ondeugend lachje toen ik vroeg of hij het leuk vond om bij Ivan op school te zitten.

Hopelijk ben ik niemand vergeten.

Door acties van sponsoren hebben alle leerlingen sowieso een pen en schriften gekregen. En de meiden pakjes maandverband. Ook dat was hilarisch want die waren niet in een zakje verpakt of zo. Dus onder luid gelach en gejoel is er een foto gemaakt van de meiden.

Maandverband is ontzettend nodig omdat het voor veel meiden te duur is om te kopen. Vaak worden ze naar huis gestuurd als ze ongesteld zijn. Maar je kunt hier niet maar zo met een pakje maandverband over straat, dan schamen de vrouwen zich kapot. Gelukkig konden ook de meiden zelf er hard om lachen.

Mijn eigen sponsorkind Ivan ziet er ook goed uit en doet het ook erg goed op school. Een jongen om erg trots op te zijn. Binnenkort gaan we samen shoppen zodat hij weer passende schoenen heeft en voldoende spullen om ook dit schooljaar goed af te ronden.

Na de kerk en het uitreiken van alle brieven en cadeaus ben ik weer op de fiets gestapt richting het hotel. Je merkt dan best dat je een stuk hoger zit dan in Nederland en het is natuurlijk zo’n 30 graden. Dan is zelfs een klein stukje fietsen al best een inspanning. Maar ook erg lekker dus ik blijf gewoon de komende weken zoveel mogelijk op de fiets doen.

Vanmiddag hebben we lekker rustig aan gedaan. En vanavond hebben we bij Pastor Joseph gegeten. Sytske heeft een spelletje ‘vier op een rij’ aan Sheba gegeven en dat hebben we gespeeld. Sheba kende het spel nog niet maar had snel door wat de bedoeling was, slimme meid.

Het eten was weer heerlijk. Kip, geit, spaghetti, rijst, aardappels en kool. Het was zo lekker dat we er stil van waren. Dit is hier echt een feestmaal.

De oudste dochter van Pastor kwam ook langs en haar man ook. De traditie hier schrijft voor dat de schoonouders geen contact hebben met de schoonzoon/schoondochter. Mannen onderling kan nog wel maar de schoonmoeder kan geen contact hebben met haar schoonzoon. Oftewel, toen de man van de dochter kwam, bleef Harriet bewust in de keuken.

Overtreding van deze regel wordt bestraft met het betalen van een geit. Die wordt dan vervolgens opgegeten, het liefst door de schoonmoeder.

Bijzondere traditie en zo leren we elke keer weer iets bij.

De avond was weer zeer gezellig. En morgen wordt ook weer een leuke dag. Dan ga ik naar Olila High School. Ik ben heel benieuwd welke klassen ik les ga geven en wat ik nog meer ga doen daar. Hopelijk lukt het ook om met de sportteams mee te trainen, dat lijkt me erg gaaf.

Voor nu weltrusten en tot morgen!