Orisa en Enwaku
Orisa en Enwaku
Afscheid nemen is niet echt mijn ding. Zo was ik vanochtend weer op Olila. Ik had afgesproken om met leerling Orisa schoenen te gaan kopen. Hij was nog bezig met een examen dus had ik even tijd om met verschillende mensen te kletsen.
Orisa was supertrots dat hij met mij mee mocht en heeft heel goed voor me gezorgd. Hij pakte mijn hand vast als we moesten oversteken, informeerde mij over goede prijzen en lette goed op of mijn rugzak wel dicht was. Hele lieve jongen. We hebben mooie schoenen gekocht, fruit en een horloge. Als een echte heer kwam hij weer terug op school.
Ik raakte weer aan de klets en vergat de tijd bijna. Ik had met Michelle afgesproken om te lunchen maar ik raak ook best wel gewend aan Afrikaanse tijden. Al viel mijn kwartier te laat nog erg mee vergeleken met sommige afspraken.
De kiploempia's smaakten goed. Toen was het tijd om wat na te kijken, een examen van groep 6. Michelle heeft me geholpen. Ik ben nu bijna klaar.
Later in de middag ben ik met Pastor Joseph gaan shoppen. Matrassen, een boodschappenpakket en een aantal kleren. Alles voor de familie van Ivan, waar ik op bezoek zou gaan.
Ook heb ik nog meer maandverband besteld. Dankzij de actie via Stichting Amuria kan ik bijna 600 pakjes maandverband bestellen. Hier zijn veel meiden enorm mee geholpen! Megabedankt aan iedereen die meegeholpen heeft! Er kan nog steeds geholpen worden want meiden worden natuurlijk iedere maand weer ongesteld en zullen dan maandverband nodig hebben. Wie wil helpen, kan dat via Stichting Amuria doen.
Bij Ivan zijn we heel hartelijk ontvangen. Zijn familie is superlief. Ivan was er zelf ook. Leraar Edward en Ivan hadden al snel mijn fotocamera's te pakken en ik geloof dat ik megaveel foto's van de avond heb. Een aantal kinderen konden we nieuwe kleren geven en daar waren ze erg trots op. Een meisje liep in een compleet versleten hemd en kreeg een t-shirt. Ik denk dat ze daar nu ook in slaapt.
De ouders kregen de matrassen en het boodschappenpakket en ze waren sprakeloos van blijdschap. Zelfs de vader heeft de hele avond een glimlach op zijn gezicht gehad.
De geit, haan en kip waren er natuurlijk ook (gelukkig heb ik dus niet de gegeven kop hoeven eten vanavond haha) en het was erg schattig dat de kip en de haan bij elkaar in de buurt bleven. Het leek wel een stelletje, haha.
Het eten was weer erg lekker. Wat ik erg jammer vond is dat de moeder niet mee mocht eten. Normaal eten de kinderen ook niet mee, die eten als de visite weg is, maar Ivan mocht wel mee eten. Maar de moeder niet.
Wel zijn er leuke foto's gemaakt met iedereen en heb ik beide ouders kunnen bedanken. Ze zijn mij erg dankbaar voor alles wat ik voor Ivan en voor henzelf doe. Ik ben blij dat ik deze mensen kan helpen!
Morgen komen ze naar de kerk omdat het dan de laatste kans is om afscheid te nemen. Superlief!
Morgenochtend dus naar de kerk. Daarna lunch met alle collega's van Little Apostles en ik vrees dat ik daarna toch echt een begin moet maken aan koffers inpakken. Van 2 dozen ga ik proberen een koffer te maken voor de schilderijen. Als iemand nog tips heeft om de dozen extra stevig te maken zodat de schilderijen niet breken in de laadruimte.....heel graag!
Ojotor ejok!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}