Haihai,

Nog even een aanvulling op mijn bericht van gisteren. In mijn verslag stond dat ik mij een ramptoerist voelde in de kliniek en door de emoties ben ik vergeten erbij te schrijven dat we ook spullen hebben uitgedeeld in de kliniek. Deze wordt namelijk ook ondersteund door Stichting Amuria. Gisteren hebben we brillen, dekentjes en handdoeken gebracht. We zijn er dus niet alleen maar gaan kijken om te zien hoe slecht de medische voorzieningen zijn, maar hebben ook een klein steentje bijgedragen voor de zieken.

Vandaag mocht ik weer naar Little Apostles. Ik kon een paar uurtjes blijven en heb lesgegeven aan p5 en p7. Superleuk! In p7 kende ik iedereen nog van vorig jaar, in p5 herkende ik een enkele leerling. Ze zijn allemaal erg enthousiast en we hebben hard gewerkt en gelachen. In p5 wilden alle leerlingen dat ik in hun schrift schreef hoe ze het hadden gedaan. Ze stonden in de rij voor een Muzungu-aantekening.

Ze vonden het niet leuk dat ik er maar 1 dag zou zijn en vroegen of ik Olila niet kon overslaan zodat ik langer bij hen kon blijven.

In p7 was er voor iedere tafel een boek en kon er hard gewerkt worden. In p5 waren er slechts 3 boeken voor 15 leerlingen en mijzelf en zaten ze helemaal over elkaar heen gebogen om maar zo goed mogelijk mee te kunnen lezen. Niemand maakt daar een probleem van, je past best met z'n vijven op een bankje voor 3.

Eén van de laptops was voor deze school en ik was bang dat Martin door het dak zou springen van blijdschap. Gelukkig ging dat net goed, haha. Martin is vastbesloten om zijn leerlingen tot de besten van het land te laten behoren en is ontzettend dankbaar voor de boeken van vorig jaar en de laptop.

In de middag zijn we naar Amen Bookshop geweest om de eerste stapel boeken te gaan kopen. Martin en Andrew van Little Apostles kwamen ook om de beste boeken uit te zoeken. Het heeft zo'n 2 uur geduurd voordat we alles hadden maar toen hadden we dan ook 59 boeken. Dit kostte mij amper 200 euro en dat betekent dat we de komende weken nog veel meer boeken en lesmateriaal kunnen aanschaffen voor scholen en leerlingen die het zelf echt niet kunnen betalen.

Helaas lukt het me niet om foto's op Facebook te zetten, maar op de Facebook van Amuria reizen worden wel regelmatig foto's geplaatst.

De foto's van vandaag zijn onder andere gemaakt bij het avondeten bij Chairman, de voorzitter van Amuria Foundation in Oeganda. We hebben weer veel verhalen gehoord en veel gelachen. Tijdens één van die verhalen kwam een lokaal brouwsel naar voren. Dat klonk leuk dus ik zei dat ik wel eens zou willen proberen. Direct nam Chairman mij en Dick mee naar de buren, waar een aantal mensen dat brouwsel aan het drinken waren. Wij werden voorgesteld en men begon te lachen toen ze hoorden dat ik het drinken wilde proberen. Een Muzungu die hun brouwsel drinkt.......geweldig.

Ik werd er wel een beetje zenuwachtig van. Het brouwsel wordt Wisdom brew genoemd omdat tijdens het drinken er goede gesprekken ontstaan en ideeën worden uitgedacht (in het heel kort). Wisdom brew ziet er niet heel aantrekkelijk uit maar je krijgt een dunne, holle stok met iets aan het uiteinde waardoor je alleen het vocht drinkt. Het was eigenlijk best lekker, het smaakte een beetje naar warme wijn met een vleugje chocolade.

Dat vind ik het mooiste van deze reis. Ik ben hier geen toerist, maar wordt meegenomen naar en door de lokale bevolking. Geen mooie plaatjes en praatjes uit folders. Geen paradijs met net om de hoek een grote vuilnisbelt en sloppenwijken. Gewoon het echte leven. Natuurlijk niet 100% want er wordt goed voor deze Muzungu gezorgd en het zal me aan niets ontbreken, maar wel eten bij de mensen thuis, lesgeven zonder boeken, een kliniek bezoeken, oprechte dankbaarheid en blijdschap voor elk gebaar.

En een nieuw boekje om Ateso uit te leren. De eerste zin is 'stop of ik schiet je dood'. Niet helemaal wat ik wilde leren maar gelukkig ook heel veel dagelijkse woorden en zinnen.

Morgen gaan we weer naar Amuria. Dit keer naar de school in Olungura, waar 2 nieuwe lokalen bijgebouwd zijn. Dit is mede dankzij de kerstactie van de leerlingen uit klas 2 en 3 van Het Assink lyceum tot stand gekomen. Ik ben erg benieuwd hoe de school er nu uitziet.

Ook gaan we de boeken geven die we vandaag gekocht hebben.

Het belooft dus weer een hele mooie dag te worden!

Tot morgen!