Vanochtend vroeg heb ik afscheid genomen van het personeel van het hotel, van Simon en ook van Pastor Joseph. Het was erg fijn dat hij naar het hotel kwam om afscheid te nemen. Hij is echt een heel fijn persoon en hij heeft supergoed voor me gezorgd. Hij heeft me overal naartoe gebracht, me kennis laten maken met veel mensen en met de Ugandese cultuur. Ik had me geen betere gids en vriend kunnen wensen.

Het weerzien met Wilson was leuk. Na 2 weken neemt hij me weer mee naar Masindi. Vanuit daar ga ik een chimpansee trekking doen, een gamedrive, een boottocht over de Nijl en een hike naar de top van de watervallen.

Onderweg naar Masindi kwamen we een groep bavianen tegen. Wilson stopte zodat ik foto's kon nemen. De bavianen lopen vrij rond en komen op auto's af op zoek naar eten. Er was ook een baviaan met een kleintje. Ik heb mooie foto's gemaakt.
En toen kwam de politie. Wilson moest de auto langs de weg zetten en uitstappen. Hij praatte met mensen terwijl ik in de auto zat te hopen dat ze ons zouden laten gaan. De politie hier heeft nog wel eens wat corrupte trekjes.
Een agent kwam naar mij, ik moest ook uitstappen. Ze wilden weten wat ik kwam doen, wilden mijn paspoort zien. Ze vertelden dat ik geen foto's van de bavianen mocht maken als ik geen toestemming van de overheid had. Ik heb me verontschuldigd en gezegd dat het niet weer zou gebeuren. Gelukkig kreeg ik alleen een waarschuwing. Wat er precies bij Wilson gebeurde weet ik niet maar hij heeft wat geld moeten betalen zodat ze ons zouden laten gaan.
Terug in de auto was hij kwaad en hij schaamde zich dat mensen mij zo behandeld hadden. Hij reed naar een ingang van het natuurpark en deed zijn beklag bij een ranger van het park, naar de politie gaan had natuurlijk weinig zin. Deze ranger kwam mij haar excuses aanbieden, de politie kletste maar wat, ik mocht gerust foto's maken. In het park zal wel politie zijn maar de rangers houden zich bezig met de toeristen. Het was vriendelijk van haar om haar excuses aan te bieden ondanks dat zij er natuurlijk ook niets aan kon doen.
Wilson zat er meer mee dan ik. Ik was allang blij dat we door konden gaan en de agenten waren verder wel redelijk, als in, ik kon uitleggen dat ik het niet wist.

Toen ik voorstelde om samen te lunchen om het voorval achter ons te kunnen laten reageerde hij opgelucht. De mensen hier willen je zo graag een positieve ervaring geven dat ze zoiets als dit echt heel erg vinden. Niet voor zichzelf maar voor de toerist.

Eenmaal in Masindi hebben we geluncht bij een typisch Ugandees restaurantje. Nou ja, restaurant....het was meer een kamer waar 1 tafel en 3 stoelen stonden. Een stoel was al bezet maar we konden gewoon aanschuiven. Ik heb rund, rijst en cassave gehad, lekker.
Vervolgens heeft Wilson me een guesthouse laten zien waar hij slaapt. Een eenvoudige kamer met bed, wc en douche. Heel wat anders dan het Masindi hotel waar ik nu ben. Er is zelfs een bad in deze badkamer. Erg luxe.

Het is nog vroeg maar ik doe lekker rustig aan. Morgen om 6.30 vertrekken we naar het park waar ik begin met de chimpansee trekking en daar de boottocht. Ik slaap in een banda in het park want dinsdagochtend vroeg is de gamedrive (hopelijk zien we de leeuwen) en in de middag naar de top of the Murchison falls.

En zo blijven de avonturen maar komen. Ik geniet nog steeds volop van alles in het land, op een paar agenten na dan) en ga zo alle batterijen opladen zodat ik veel foto's kan maken.

Liefs!