De dag begon heftig. Onderweg naar school heb ik met Pastor Joseph gepraat over de vreselijke omgeving waar Ivan in opgroeit en de verschrikkelijke geschiedenis van dit gebied. Er zijn hier dingen gebeurd waarvan ik me werkelijk niet voor kan stellen dat mensen ertoe in staat zijn. Mensen zijn op gruwelijke wijze vermoord en veel gezinnen zijn niet meer compleet.
Toch zijn alle mensen hier vriendelijk en ben ik als vreemdeling welkom. Willen mensen weten wie ik ben en waar ik vandaan kom. Ik heb het al eerder geschreven maar ik heb enorme bewondering voor al de mensen hier die deze verschrikkelijke geschiedenis met zich meedragen en toch het beste van het leven proberen te maken.

Eenmaal op school moest ik weer schakelen naar het lesgeven en de kinderen. De collega's en de kinderen vonden het erg leuk om me weer te zien. Ik heb wat lessen bekeken en zelf weer lesgegeven aan p7. Na de les ontving Ivan zijn schooluniform. Wat was hij trots en wat zag hij er mooi uit! Er zijn foto's gemaakt met zijn klas, de docenten en Pastor Joseph. Ook zijn er foto's van Ivan en mij samen. Heel erg leuk!

In de middag heb ik veel gepraat met 2 docenten, de hoofdmeester en de leraar Engels. Ze wilden alles weten over Nederland. Ook wilden ze alle foto's op mijn telefoon en camera zien. Ze kregen er geen genoeg van en begonnen ook selfies te nemen haha.
Ze willen ook per se dat ik terugkom en dan alleen bij hun op school kom. Ze zijn ervan overtuigd dat ze de strijd met Olungura en Olila High School gaan winnen. Erg grappig en we hebben veel gelachen.
Ondertussen kwamen er een paar kinderen langs om te vragen of er ook brieven voor hen zijn. Er is namelijk 1 leerling in p4 die een brief heeft gekregen en de rest wil ook. Ik heb ze beloofd dat als ze een brief schrijven, ik deze aan een leerling in Nederland zal geven en dat ze dan een brief terug zullen krijgen. Dat vonden ze een goed plan.

Na schooltijd ben ik naar het centrum gewandeld. Eerst even gestopt bij het winkeltje van de vrouw van Pastor Joseph en daar gekletst en wat drinken gekocht. Daarna naar de supermarkt waar een medewerkster kwam zeggen dat ze me al gemist had haha.
Vervolgens richting de boekwinkel. Maar om de haverklap moet je even stoppen om een praatje te maken of wordt je geroepen door mensen die willen weten hoe lang je nog in Soroti blijft. Dan is een straat door lopen best een onderneming hihi.
Bij de boekwinkel heb ik een paar boeken gekocht voor Engels. De school heeft namelijk maar 1 boek voor de docenten en 0 voor de leerlingen. Het geld wat ik van familie heb gekregen gebruik ik om boeken van te kopen. Morgen krijgen ze de eerste boeken. Het zijn er nog maar 4 maar nu kunnen kinderen wel meekijken.
Daarna heb ik mijn rok opgehaald maar deze is nog niet helemaal af. Wel heb ik een Afrikaans shirt gekocht en nog een rok besteld. Het zal toch wat zijn zeg, één reis naar Oeganda en ik ga rokken dragen.
Daarna rustig aan weer terug gewandeld naar het hotel en de avond doe ik lekker rustig aan. Morgen weer lesgeven en hopelijk wat tijd om in het centrum nog wat boeken te kopen.

Fijne avond allemaal en tot morgen.

Liefs!