Een nieuwe dag en nieuwe avonturen. Vanochtend ben ik gestart op Little Apostles nursery and primary school. Eerst heb ik de science les gezien. De groepen zijn hier klein. P7 is het laatste jaar van de basisschool en er waren slechts 10 leerlingen. De les ging over de vrouwelijke voortplantingsorganen, leerlingen leren de benamingen van de baarmoeder, eileider etc. Ze moeten kunnen uitleggen wat een baarmoeder is enz. Halverwege de les kwam een klein ventje binnen, Ivan. Ivan is de jongen die ik sponsor via Stichting Amuria zodat hij naar school kwam. Het viel mij op dat hij dezelfde kleren droeg als op de foto die ik gezien had. Later leerde ik dat het de enige kleren zijn die hij heeft. Ook viel op dat hij erg pienter is en dat hij het leuk vindt om op school te zijn.
Na de les was er pauze en kregen de docenten porridge. Gelukkig was er suiker haha. En ze hadden voor mij een chapati gehaald, een soort pannenkoek. Erg lief.
Na de pauze ging ik zelf lesgeven aan p7. De les ging over vakantie. Erg interessant om te zien hoe deze kinderen over vakantie denken. Zo zijn hun favoriete bezigheden tijdens een vakantie oa familie bezoeken en helpen om de dieren te laten grazen. Voetballen en vrienden ontmoeten doen ze gelukkig ook graag in de vakantie.
Na de les Engels werd Social Studies gegeven. Dit ging over het verbouwen van cacao in Ghana. Wat ervoor nodig is om cacao te kunnen verbouwen. Het laatste deel mochten leerlingen vragen stellen over Nederland. Sommigen aarzelden even maar toen kreeg ik veel vragen over het klimaat, boeren, de overheid en het Nederlandse eten. Gedurende de les schoven nog een paar docenten aan om mee te luisteren, erg leuk deze open sfeer.
Na deze les was het lunchpauze. Eerst heb ik de kinderen ontmoet die gesponsord worden via Stichting Amuria. Ze zijn erg dankbaar voor de sponsoring en het zijn echt geen ingestudeerde verhaaltjes als je vraagt waarom ze sponsoring nodig hebben. Deze kinderen zijn echt afhankelijk van sponsors om naar school te kunnen. Zonder sponsors is er geen geld voor school en hebben de kinderen geen zicht op een fijne toekomst. En ze willen echt graag naar school! Ze waren ook heel dankbaar voor de cadeautjes uit Nederland.
Ivan heb ik nog wat langer gesproken natuurlijk. Hij was laat op school omdat hij 13km moet fietsen of lopen naar school. Vandaag werkte zijn fiets niet goed en dat vertraagde hem. Ivan vertelde dat hij geen schoenen heeft. Ook zou hij heel graag naar het hostel van de school gaan zodat hij beter kan presteren tijdens de lessen.
Ik heb hem een soort puzzel gegeven. Je legt de stukjes volgens een voorbeeld en daarna moet je de ontbrekende stukjes neer zien te leggen zodat ze allemaal passen. Dit vond hij erg leuk. Ik hoop dat hij er veel mee kan spelen en er wat afleiding in vindt. Pastor Joseph vertelde me zijn achtergrond en die is schrijnend. Ik vind het niet passend om dat hier te beschrijven. Wel zal ik alles doen wat ik kan om deze lieve jongen te helpen!
De lunch bestond uit een bord posho en bonen, zonder vork. Gewoon met de handen eten. Mogelijk zal ik er ooit aan wennen.
Na de lunch heb ik een les Engels aan p6 bekeken. Deze ging over het gebruik van een woordenboek. Aangezien ze op deze school geen woordenboek hebben, was ik benieuwd hoe de les zou gaan en wilde ik deze liever niet zelf geven. Deze kinderen kunnen je vertellen wat een woordenboek is zonder er zelf een gebruikt te hebben. Maar ze kunnen wel opdreunen hoe je een woord op moet zoeken. De realiteit blijft hard.

Na de lessen zijn we de klassen langsgegaan om de brieven van leerlingen van Het Assink lyceum uit te delen. De kinderen waren erg blij met de brieven en begonnen direct te lezen. De leerlingen in Nederland kunnen leuke brieven terug verwachten. En de leerlingen van Little Apostles kijken nu al uit naar de volgende brieven. Ik zie hier een mooi project ontstaan tussen de leerlingen van beide scholen!

Hierna zijn 2 collega's meegelopen naar Olila High School waar ik de assembly heb bijgewoond. Ik werd opnieuw bedankt en men hoopt dat ik snel terugkom en danlanger blijf. De headteacher noemde me een lid van de staf. Ze zijn bezig een polo voor me te regelen maar mogelijk lukt dat niet voor vrijdag. Dan zal ik 'm via Pastor Joseph en Dick ontvangen. Maar ik hoop dat ik de polo vrijdag zelf in ontvangst kan nemen. Ik zal de polo met heel veel trots dragen. Ik ben er trots op deel uit te maken van dit geweldige team.

Na de assembly heb ik de leerling ontmoet die het kunstwerk heeft gemaakt dat ik wilde kopen. Hij was er trots op. Het is het eerste kunstwerk dat hij verkoopt maar zeker niet het laatste!
Professor Olila was er ook en toen hij het kunstwerk zag wilde hij de leerling ook graag ontmoeten. Professor Olila heeft ontzettend veel bereikt in Soroti en daarbuiten maar is een ontzettend fijne man gebleven om mee te praten. Ik heb leuke en interessante gesprekken met hem gehad.

Eenmaal terug in het hotel blijkt het kunstwerk niet in mijn koffer te passen. Is er iemand die weet hoe ik het mee naar Nederland kan krijgen? Zou ik het als accessoire mee mogen nemen in het vliegtuig? Of is er een manier om het veilig in te checken zodat het onbeschadigd in Nederland komt? Alle hulp is welkom. Ik vlieg met klm, hopelijk kent iemand hun regels.

Morgen ga ik weer lesgeven op Little Apostles en daarna weer een rondje door het centrum wandelen, op zoek naar materiaal voor de scholen en natuurlijk wat souvenirs voor thuis.

Tot morgen!

Liefs!