Sorry, de wifi deed het gisteravond niet, daarom ben ik wat later

Het ging supersnel maar het leek ook of we hier al heel lang waren, zo vertrouwd.

Vanochtend dan toch echt de dag om afscheid te gaan nemen. Een stevig ontbijt met fruit en pannenkoeken en daarna wachten op Pastor.

Samen naar Arapai market om geiten te kopen. Onderweg begaf de pick-up het bijna, de stuuras is ietwat gammel. Pastor durfde het niet aan om door te rijden naar Arapai vanwege de slechte weg vol kuilen. Hij kon bij zijn schoonzus een andere auto meenemen en konden we alsnog naar de markt.

Daar hebben we van een afstandje gekeken hoe Pastor geiten uitzocht. Als we bij hem zoud blijven, zouden de geiten veel duurder worden. Blanken worden nou eenmaal als rijk gezien.

Helemaal tevreden was Pastor niet, hij had liever grotere geiten gekocht maar die waren er niet meer. Lauranne en ik vonden de geitjes lief en liepen ieder met een geit naar de auto. De mijne hebben we Annelies genoemd en zou ik aan een sponsorleerling geven. De andere heet nu Laurannelies want dat is een cadeau van ons samen aan Joseph Angwal.

De geitjes waren niet van plan om zonder slag of stoot in de auto te gaan zitten wat zorgde voor hard gelach bij omstanders.

Eenmaal in de auto gingen ze rustig liggen en konden wij nog even snel op de markt slippers kopen.

Jolanda, zoek me op de eerste schooldag even op, dan zitten ze in m'n tas.

Vanaf de markt gingen we door naar St. Mary's. Een meisjesschool waar 2 oud-leerlingen van Little Apostle's zitten. Eén van hen mocht ik verwennen met nieuwe spulletjes voor school en wat chocolade. Ook heeft haar sponsor geld gegeven voor maandverband voor de school. Meiden worden vaak op de middelbare school voor het eerst ongesteld en hebben dan geen maandverband. Of ze hebben niet genoeg geld om zelf maandverband te kopen. In die gevallen worden de meiden tijdens hun menstruatie naar huis gestuurd of blijven in de slaapzaal. Vervelende situatie natuurlijk, maar gelukkig konden we 3 dozen maandverband meenemen.

We zijn hartelijk ontvangen door de non die directrice van de school is. Ze was ons erg dankbaar voor ons bezoek. Ze was ons nog dankbaarder toen we over het maandver vertelden en dat overhandigden.

Mercy en haar beste vriendin Teddy werden voor ons uit de les gehaald. Ze werden eerst toegesproken door de directrice dat ze harder moesten werken omdat ze niet de allerbeste van de klas zijn. St. Mary's is een strenge school maar de meiden hebben het erg naar hun zin.

Daarna heb ik alle cadeautjes gegeven en vooral bij de chocolade verscheen er een enorme lach op hun gezichten.

Het was leuk om hen weer te zien. Buiten hebben we nog even gekletst en foto's gemaakt en toen moesten we weer verder.

Annelies en Laurannelies lagen nog rustig in de kofferbak. Wij reden naar Rhema, de school van Ivan. Hij kreeg nog een boodschappenpakket met extra pakjes sap voor op school.

Omuge Bernard hebben we meegenomen naar zijn huis om hem daar zijn geit te geven. Hij was er erg blij mee ook. Afgelopen weekend heeft hij nog nieuwe schoenen, schoolspullen en banden voor zijn fiets kunnen kopen namens zijn sponsor. De fiets heeft hij vorig jaar van zijn sponsor en mij gekregen. Grappig om dat groene racemonster op school te zien staan.

Nadat we Omuge weer bij school hadden afgezet zijn we eerst rustig gaan lunchen. Laurannelies heeft geduldig in de auto op ons liggen wachten. Misschien wel een beetje gemeen van mij om geit en patat te bestellen voor de lunch.

Meteen na de lunch zijn we Joseph Angwal op gaan halen en naar zijn huis gegaan. Het was echt tijd om Laurannelies uit de auto te bevrijden. We hoopten dat ze stil zou blijven zodat Joseph haar niet zou opmerken. Maar halverwege begon ze keihard te blaten en heeft ze zichzelf verraden.

Joseph was erg gelukkig met de geit. Namens de stichting heeft hij zelf vele geiten uitgereikt maar nu kreeg hij er zelf een. We zijn uitgebreid bedankt door hem.

De bedoeling was om de rest van de middag naar Little Apostle's te gaan om met de kinderen een feestje te bouwen met muziek, dans, zang en lolly's. Maar de inspectie bleek op bezoek te zijn en p7 was al begonnen met oefenexamens. Dan de plannen maar wijzigen en eerst de laatste dingetjes in Soroti kopen en drinken voor onderweg morgen. Nog even gebruik maken van een boda om naar het hotel te komen en daar de koffers alvast een deel ingepakt.

Na niet al teveel rust weer op een boda richting Little Apostle's. Onderweg bedacht dat we beter eerst langs OHS konden gaan waar ik nog een paar dingetjes zou ophalen. Anders zouden ze daar heel lang op me moeten wachten.

Sarah heeft voor mij een armbandje geknoopt en voor mijn kat Doerak een halsbandje. En van haar en de rest van de familie heb ik een t-shirt van Oeganda en stuk stof voor mijn ouders gekregen.

Pap en mam, die zien jullie dinsdag!

Superlief al die cadeaus!

Sarah zelf was er niet, die is alweer terug naar Kampala waar ze studeert. Ze heeft alles met de bus naar Soroti gestuurd zodat ik het op tijd zou krijgen. Als je hier de manieren weet, kan er heel veel geregeld worden. Het gaat alleen net even anders dan in Nederland.

Nu dan echt afscheid genomen van de familie Olila, de headteacher en de hele school.

We zijn snel naar Little Apostle's gewandeld want we waren dus iets later. Onderweg kwamen we al wat leerlingen tegen dus we vroegen ons af of er nog wel iemand zou zijn.

Gelukkig waren de meesten leerkrachten er nog en ook veel leerlingen. Alleen Pastor zelf was op de andere locatie dus het was niet echt duidelijk wat de bedoeling was. Enkele bekenden waren wel bezig om de muziekinstallatie neer te zetten maar ondertussen gingen steeds meer leerlingen en ook leerkrachten naar huis. Alleen de leerlingen die boarden waren er nog. Het dreigde een beetje in het water te vallen.

Maar toen kwam Pastor alsnog en werd het al snel heel leuk. Een paar rondjes stoelendans gedaan en daarna zijn Lauranne en ik losgegaan met de Snollebollekes en café De Blok.

Eerst hebben we 'links, rechts' van de Snollebollekes gedraaid en binnen een paar seconden stonden bijna 100 kinderen te dansen en te springen. En bij het refrein snapten ze meteen wat de bedoeling was en hupte de hele meute van links naar rechts. Fantastisch! Deze hebben we 2x gedaan en beide keren heb ik me helemaal kapot gelachen en gesprongen. Met een al ietwat schorre keel zetten we het vliegenlied op. Leerlingen wisten dat ze ons na moesten doen en ook hier wisten ze na de eerste ronde al precies wat ze moesten doen. We hebben gevlogen als vliegers, waren sterk als tijgers, groot als giraffes, gesprongen als kangoeroes, gezwommen als vissen en gefeest om een mooie dag. Geweldig!

De filmpjes komen op Facebook als ik weer in Nederland ben, ze zijn te gek!

Het werd een super feest!

Daarna lolly's uitgedeeld en afscheid genomen. Morgenochtend gaan we nog even langs de lagere groepen om afscheid te nemen en de rest van de lolly's uit te delen. Dat moet precies lukken voor we vertrekken.

Pastor bracht ons naar het hotel waar we ons even opgefrist hebben alvorens weer opgehaald te worden door dezelfde Pastor voor een afscheidsetentje. We hadden Pastor, zijn vrouw Harriet en zijn zoon Isaac uitgenodigd met ons mee te gaan om hen te bedanken voor alles wat ze voor ons doen als we er zijn. Pastor brengt ons overal naartoe en regelt alles. Harriet zit altijd in haar winkeltje en die kun je altijd om hulp en advies vragen. Isaac heeft ons erg geholpen door met onze sponsorleerlingen te gaan shoppen en met onszelf naar de markt te gaan. Ze staan altijd voor je klaar.

Het was erg gezellig en het eten was weer heerlijk. Een fijne laatste avond in Soroti met fijne vrienden.

Een drukke maar hele leuke en fijne dag. Het is fijn om hier te zijn, al die lieve mensen te zien en gewoon fijn.

Nog eenmaal welterusten vanuit Soroti. Hopelijk in Masindi goede wifi voor de verslagen van alle mooie dingen die we daar gaan zien!