Internet werkte niet dus vandaar dat ik nu het verslag van gisteren geef.

Internet werkt even wat minder na een regen- en onweersbui eerder vandaag. De stroom was ook even afwezig maar die is er gelukkig weer.
Ik typ nu op in mijn notities en zodra ik internet heb, zet ik het online.

Vanochtend was het weer tijd om naar Olila High School te gaan. Ik zou 2 halve lessen geven en 2 halve lessen observeren. Het liep iets anders want This is Africa.
De eerste les dacht ik te zullen beginnen maar de docent begon uit te leggen wat voorzetsels zijn dus ik ben gaan observeren. Wat ik zag is dat de leerlingen vaak de zin van de docent moeten aanvullen en dat ze veel aan het nazeggen van zinnen doen. De docent bracht het wel erg leuk door verschillende ritmes te vragen van de leerlingen. Het is lastig uitleggen maar ik hoop dat het filmpje een duidelijk beeld geeft. Aan het eind van de les heb ik weer vragen van leerlingen over Nederland beantwoord.

Na de les was er 20 minuten pauze voor 2 met 2 cakejes. Ik krijg de thee in het kantoor van de head teacher waar leunstoelen staan en waar het rustig is. Ik was wel even in de docentenkamer beland en daar werd een emmer met mokken, 3 thermoskannen thee, een pan met cakejes en veel suiker neergezet. Docenten kunnen dan zelf pakken wat ze willen. En er zijn erg veel docenten (ik geloof 67) dus dat is best chaotisch.
Na de thee ging ik bij de collega's Engels zitten die buiten onder een boom zaten. Ik werd voorgesteld aan professor Olila, de oprichter van de school. Een erg vrolijke man die erg blij was dat ik er was. Hij wilde foto's van mijn bezoek en er bleek een fotograaf onderweg te zijn.
Ondertussen bleek dat de docent met wie ik het 2 uur samen zou werken nog niet aanwezig was. Ze nam ook haar telefoon niet op dus niemand wist waar ze was. Ik bood aan om de les gewoon te beginnen en als ze zou komen, kon ze gewoon aansluiten. Zo gezegd, zo gedaan.
De jongens waren weer erg enthousiast. Ze letten zelfs beter op dan de meiden, al moest ik één jongen even wakker maken.
Tijdens de les kreeg ik nog een extra uitdaging want het gras naast het lokaal werd gemaaid en dat veroorzaakte nogal veel herrie. Maar de leerlingen zeiden dat ze me goed verstaan hebben dus het ging best goed.
Terwijl de leerlingen een oefening aan het maken waren, kwam de fotograaf binnen en hij wilde foto's maken van mij en een paar studenten die aan het werk waren.
Daarna kon ik nog weer een paar vragen over Nederland beantwoorden en toen moest ik naar de fotograaf. De docent was nog altijd niet gesignaleerd. Dat betekende dat de jongens mee naar buiten gingen en er zou ook een foto van hen gemaakt worden.
Eén jongen viel mij de vorige les al op en vandaag ook weer. Een kleine jongen die altijd vooraan zit en zijn hand al opsteekt voordat je de vraag helemaal gesteld hebt. Ook stelt hij erg goede vragen over de stof en over Nederland. Bij het verlaten van het lokaal wilde hij graag mijn tas dragen. Zijn naam is Abraham en ik hoorde dat hij een scholarship van de school heeft gekregen vanwege zijn uitstekende resultaten op de basisschool.
Echt een ontzettend leuk en slim ventje!

De meiden hadden zich allemaal opgefrist voor de foto en iedereen droeg netjes haar uniform. De docenten Engels, professor Olila en ik maakten de foto compleet. Het zijn vast leuke foto's geworden!
Daarna mochten de jongens ook en ik vroeg Abraham om bij mij te komen staan en wat zag hij er trots uit. De jongens hadden geen tijd gehad om zich op te frissen dus niet iedereen had het uniform aan (ze hebben ook vrijetijdskleding van de school) maar ik wilde toch met ze op de foto want die foto zal laten zien hoe de situatie echt is.
Daarna volgden nog foto's met alleen de docenten Engels, professor Olila en mij. Pastor Joseph arriveerde ondertussen en ook hij kwam erbij voor de foto.

Na de foto's zou ik de leerlingen ontmoeten die worden gesponsord via Sting Amuria. Ik werd echter geroepen want een aantal meiden wilden nog met mij op de foto. Erg lief en leuk! Het begon met 2 meiden maar iedere keer verschenen er nieuwe meiden die met mij op de foto wilden haha.

Leerling John Michael had alle leerlingen die worden gesponsorde via Stichting Amuria bij elkaar geroepen en ik kon een aantal leerlingen nog hun cadeautje geven. Daar waren ze erg blij mee. Ze vertelden dat ze zonder sponsoring niet naar school zouden kunnen gaan. Ze zijn erg dankbaar voor de sponsoring en werken hard om goede resultaten te halen. Ze zijn een goed voorbeeld voor jonge leerlingen die ook een sponsor nodig hebben om naar school te kunnen gaan.

De tijd vloog en het was tijd om weer te vertrekken. Ik liep naar mijn collega's om te zeggen dat ik zou gaan en ze keken een beetje moeilijk. Ik vroeg of het goed was dat ik ging, ik dacht dat ze nog wat van me verwachtten. Maar de reactie was: "we enjoy having you around so much, of course we don't want you to go!" Maar aangezien ik er morgen weer ben, was het goed, haha.

Na de lunch, samen met Pastor Joseph, zijn we naar het politiebureau gegaan. Ik wil namelijk zondag de Soroti Rock beklimmen en daar is toestemming van de politie voor nodig. Gelukkig was het eigenlijk alleen een kennismaking en kan Pastor Joseph morgen de brief ophalen waarmee ik zondag naar de rots kan.

De rest van de dag had ik vrij. Toen ik in het hotel kwam barstte er een flinke bui los. Regen en onweer. Spannend voor mij maar fijn voor alle boeren die de regen echt nodig hebben voor hun gewassen.
In het hotel was geen stroom dus ik ben geworden lekker een boek gaan lezen. Toen het droog was ben ik richting het centrum gewandeld. Langs de mini winkeltjes in hutjes. Onderweg haakte een beveiliger aan. Ik probeerde nog van hem af te komen door een winkeltje in te gaan maar hij wist me weer te vinden. Ik val nogal op hier geloof ik. De meneer bleef bij me in de buurt en vroeg om geld. Ik vertelde al direct geen geld te hebben maar hij bleef in mijn buurt. Toen ik vertelde naar een bepaalde winkel in een andere straat te gaan, keek hij me nog eens zielig aan. Ik schudde mijn muntgeld in zijn hand en wilde doorlopen maar toen begon hij erover dat hij boos was en geld nodig had. Ik had hem best wel willen vertellen dat ik allang had gezegd geen geld voor hem te hebben en dat het zijn eigen keuze was om toch in mijn buurt te blijven, maar de beste meneer had een geweer om zijn schouder hangen. Hij dreigde nergens mee maar het leek me toch beter om nogmaals uit te leggen dat ik meer geld niet kon missen omdat ik zelf nog dingen moest kopen en dat ik het heel vervelend voor hem vond dat hij zo weinig geld had. Gelukkig kon ik daarna weglopen en was er niks aan de hand.

Ik heb snel wat boodschappen gedaan en ging nog even terug naar de winkel waar ik een rok heb besteld. De halve familie was er dus werd ik aan iedereen voorgesteld. Zo gaat dat hier.
Ik heb nog een djembee gekocht, een grotere dan ik al had. Past precies in de koffer.
Daarna heb ik toch maar een boda boda naar het hotel genomen. Ik had weinig trek in meer ongevraagde begeleiding. Ik werd netjes afgezet en zit nu hier te typen.

Ik heb de tv ook maar eens aangezet. Wie weet kan ik nog iets van de Olympische Spelen zien. Wel grappig dat de stekker van de tv alleen in mijn wereldstekker past en niet in het stopcontact zelf.

Morgenochtend ga ik weer naar Olila High School om lessen te bekijken. In de middag ga ik met Pastor Joseph op bezoek bij zijn zus. Zijn dochter woont daar tijdelijk om stage te kunnen lopen. De stage is afgerond dus morgen is er een feestmaal. Ik laat me verrassen.

Iedereen hier vraagt wat ik wil eten, ze zijn allemaal bezorgd dat ik mogelijk ziek wordt van het eten maar tot nu toe gaat dat heel goed.

Oh en Pastor heeft op Little Apostles al verteld dat ik volgende week kom en de leerlingen riepen meteen dat ze zich extra gaan wassen en hun moeder vragen om hun kleren extra mooi te maken. De schatjes! Ben erg benieuwd hoe het op die school gaat.

Morgen om 6 uur op dus ik ga lekker op tijd slapen.

Liefs!