Gisteravond kregen we nog even een enorme regen- en onweersbui. Was wel gaaf dat we de bui over ons heen hoorden en zagen komen. Dick en ik zaten nog op het terras terwijl Lauranne even naar de kamer was om koekjes te halen.

We hoorden de regen achter ons en langzaam kwam het dichterbij. Al snel hoorden we de regen op het dak van het terras en daarna zagen we het voor ons ook gaan regenen. En ondertussen flink onweer. Lauranne appte dat ze niet terug zou lopen door de regen, het ging ook echt hard. Het onweer was ook heel dichtbij. We zagen een felle lichtflits en meteen daarna de enorme klap van de donder. Gaaf, maar ook een beetje spannend.

Na een uur was ik het wachten zat en leek het heel even iets minder hard te regenen en besloot ik naar de kamer te gaan.

Snel het trappetje af, door de regen naar het overdekte terras aan de zijkant. Vanaf daar 3 passen door de regen naar de conferentiezaal. Binnendoor naar de kamers, de hele gang stond blank, ik kon wel zwemmen.

Langs de muren lopen onder de afdakjes en toen nog 10 meter door de regen naar de kamer waar Lauranne de deur al open had gedaan.

Obstacle run Uganda style!

Vanochtend was het gelukkig weer droog. Na het ontbijt werden we stipt op tijd opgehaald voor de kerk. Als het om de kerk gaat, is de tijd heel belangrijk.

De boxen stonden nog harder dan anders, het was echt niet om aan te horen. Het eerste deel was een enorme herrie want dat is altijd veel zang, muziek en dans. De preek zelf werd gelukkig zonder microfoon gedaan en ging vandaag over verantwoordelijk zijn voor jezelf. Mooie preek.

We hadden nog even hoop dat we overgeslagen zouden worden maar op de valreep werd nog genoemd dat wij de komende dagen weer vertrekken en moesten wij ook nog iets tegen de gemeenschap zeggen. Ik heb ze hartelijk bedankt voor hun ontvangst en vriendschap.

Hierna kwamen veel mensen ons gedag zeggen en een goede reis wensen.

Daarna even opgefrist in het hotel en op naar de familie Olila. We waren uitgenodigd voor de lunch door Sarah, inmiddels een goede vriendin van mij. Professor Olila was ook voor ons naar huis gekomen vanaf zijn school.

We kregen heerlijk eten. Er was vanalles: pompoen, atap, kip, varken, rundvlees, aardappels, zoete aardappel, greens met pindasaus. Superlekker allemaal! Zelfs de atap was erg lekker.

Het was ook erg gezellig en we hebben veel gekletst.

De broer van Sarah was er ook en hem herkende ik van school. Ik dacht dat hij een docent was maar hij is dus de zoon van professor. Hij had zich niet aan ons voorgesteld omdat hij dacht dat we op iemand wachtten en hij ons niet wilde storen. Nou, volgende keer moet hij natuurlijk gewoon hallo komen zeggen, haha.

Na de lunch zijn Dick, Lauranne en Pastor weer vertrokken omdat Dick en Pastor een vergadering hadden. Ik ben gebleven om verder te kletsen met Sarah. Het was super gezellig!

Mam, Sarah heeft me een cadeautje voor jou gegeven. Natuurlijk heb ik dat laten liggen maar morgen neemt haar broer het mee naar school haha.

De tijd vloog en Sarah heeft nog thee voor me gemaakt met pinda's, bananen en brood met boter. Ook weer heerlijk.

Daarna zijn we een rondje gaan lopen en hebben we een fotoshoot gehouden. Overal gekke foto's gemaakt.

Sarah vroeg zich af hoe ik omging met het gestaar. Het viel haar op dat werkelijk iedereen naar mij kijkt. Zelf merk ik het eigenlijk amper meer. Gewoon m'n eigen ding doen en mensen die passeren in het Ateso begroeten. Het went, zullen we maar zeggen.

Helaas kreeg ik in de middag wat buikpijn en moest nodig naar de wc. En ja hoor, ook de familie Olila maakt gebruik van een latrine. Een betonnen vloer met 2 verhogingen om op te staan en een gat om alles in te laten vallen. Een kleine boodschap lukt nog wel maar een grote heb ik gelukkig nog altijd weten te vermijden. Wat als het mis zou gaan? Ik zag geen emmer water om de boel schoon te spoelen.

Om jullie de details te besparen zal ik het houden bij dat het goed ging. Wat een ervaring! Het is dat ik niet anders kon.

Uiteindelijk was het 20.00 toen Isaac (broer) en Sarah me terug naar het hotel brachten. Wat een heerlijke middag!

Ik had tegen Lauranne en Dick gezegd dat ik uiterlijk 19.00 terug zou zijn maar die Oegandese cultuur heeft toch een bepaalde invloed op mij, haha. Maar omdat zij niet wisten dat ik om 18.00 nog aan de thee zat, hadden ze voor mij eten besteld. Superlief maar ik zat al vol. Toch een beetje gegeten want het waren kiploempia's en die zijn lekker.

Nu met volle buik op bed. Morgen wordt weer een drukke dag. Eerst proberen om het boek te kopen dat vorige week op Olila besproken werd, daarna op bezoek bij Sheba, Pastor's jongste dochter. Die zit inmiddels ook intern, vandaar dat we haar nog niet gezien hebben.

Daarna naar Little Apostle's waar we een officieel welkom krijgen, de kinderen hebben een lied voor ons ingestudeerd.

In de middag nog naar Olila. En misschien met leraar Fred nog even langs zijn gezin. Daar ben ik vorig jaar ook geweest en hij wil heel graag dat ik weer kom. Hopelijk lukt dat morgen want anders heb ik daar waarschijnlijk geen tijd meer voor.

Nu dus snel slapen om morgen uitgerust te zijn. Welterusten!